O filme segue a Violeta, unha directora de cinema que no seu día fixo unha exultante película porno lésbica e agora é contratada para facer unha longametraxe porno convencional e ecolóxico.

“Unha sorte de regreso ao básico, ao puro, ao esencial. Porque esa é a dobre viaxe que propón ‘¡Caigan las rosas blancas!’: un exterior, desenfreado, caótico, delirante; e outro moito máis íntimo, visceral e transformador”
(Diego Batlle, Otros Cines)